Nieinwazyjna i bezbolesna diagnostyka czynności mięśni metodą EMG – bioofeedback daje możliwość oceny czynności mięśni oraz tych nerwów, które są odpowiedzialne za ich reakcje podczas spoczynku oraz w trakcie wykonywania skurczów. Pozwala na określenie zakresu świadomego wpływu na czynność mięśni przez pacjenta. Wykonane przed zabiegami badanie umożliwia dobranie jak najlepszych parametrów zabiegów stymulacji funkcjonalnej dla każdego pacjenta.

Metoda ta polega na czynnym zaangażowaniu pacjenta w wykonywane zabiegi, co wiąże się z lepszymi efektami terapii.

Zabieg nie jest trudny do przeprowadzenia, wykorzystuje się samoprzylepne elektrody, które są umieszczane w wybranym miejscu u danego pacjenta. Do zabiegów stymulacji funkcjonalnej wykorzystywane są przede wszystkim prądy
o takim zakresie częstotliwości, który spotyka się w układzie nerwowym. Aby uzyskać pożądane efekty zabieg wymaga regularnego powtarzania stymulacji. Pacjent, odczuwając łagodne działanie prądu, powinien w tym czasie maksymalnie skupić swoją uwagę na czynności mięśni. Celem FES jest poprawa czynności nerwu, jak również wyleczenie przyczyny bólu. Ważne jest, że prawidłowe stosowanie FES nie wchodzi w żadne interakcje z zażywanymi lekami.

Łagodne zabiegi stymulacji funkcjonalnej pobudzają nerwy do przewodzenia prądu i regeneracji w taki sposób, jak ruch wzmacnia mięśnie i krążenie.

Kiedy mamy do czynienia z odnerwieniem mięśnia po urazie nerwu lub rdzenia kręgowego bądź też uszkodzeniem ośrodków mózgowych po udarze, urazie głowy, w mózgowym porażeniu dziecięcym istotne jest podtrzymanie zaburzonej czynności mięśni. Stymulacja FES zapobiega zanikom mięśniowym, zmianom degeneracyjnym tkanki mięśniowej, poprawia tonus mięśniowy, ale przede wszystkim regularnie bodźcuje nerwy.

Inne zastosowania stymulacji FES:

• w leczeniu bólu
• w zaburzeniach ukrwienia
• w zaburzeniach unerwienia
• w rehabilitacji pacjentów z niedowładem lub spastycznością
• w leczeniu stanów zapalnych, gojeniu ran, odleżyn.

Przeciwwskazania do stymulacji:

• rozrusznik serca lub silna arytmia
• epilepsja
• stany zapalne (pochwy, odbytu, dolnych dróg moczowych)
• u pacjentów z dużym zaleganiem lub zatrzymaniem moczu nie wolno stymulować dna miednicy.